آیا سندرم روده تحریک پذیر قابل معالجه می باشد؟

درمان گیاهی سندروم روده تحریک پذیر
سندروم روده تحریک پذیر حالتی است که در آن حرکات غیر ارادی روده ها کم یا زیاد شده و نظم طبیعی خود را از دست می دهد. این حالت با استرس روحی شدیدتر می شود و سبب بروز دلدرد و علائم گوارشی دیگر می شود.نامهای دیگر این سندرم عبارتند از کولیت عصبی، کولیت فانکشنال، کولیت موکوسی و آی بی اس IBS می باشد.

حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد مردم جامعه دچار سندرم روده می باشند.

علت سندرم روده تحریک پذیر چیست؟

علائم سندروم روده تحریک پذیر چیست؟

عوارض سندرم روده تحریک پذیر چیست؟

پزشک چگونه سندروم روده تحریک پذیر را تشخیص می دهد؟

آیا سندروم روده تحریک پذیر قابل معالجه است؟

علت سندرم روده تحریک پذیر چیست؟

در این سندرم ماهیچه های صاف روده ها گاهی بطور غیر طبیعی انقباضهای طولانی و شدیدتر از معمول پیدا می کنند. گاهی این انقباضات نابهنگام می باشند. علت اختلال انقباض ماهیچه ها مشخص نیست. با استرس روحی این اختلال شدیدتر می شود. هیچگونه ژن در این رابطه کشف نشده است. بیش از ده درصد مردم جامعه گرفتار این سندرم می باشند و زنان ۳ تا ۵ برابر مردان دچار این سندرم می شوند. بیماران معمولا جوان یا میانسال هستند و علائم آنها معمولا سالها ادامه می یابد بدون اینکه عارضه خطرناکی متوجه بیمار شود. حدود ۸۰ درصد بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر، اختلالات خفیف روحی دارند و هنگام استرس های روحی علائم روده ای شدید می شود.

علائم روده تحریک پذیر چیست؟

تغییرات اجابت مزاج بصورت اسهال غیر خونی و یا یبوست متناوب است.دلدرد که با استرس بیشتر می شود. این دلدرد معمولا آنقدر شدید نیست که مانع انجام کارهای روزمره بیمار شود. محل آن در همه شکم بخصوص در اطراف ناف است. وقتی دلدرد شدیدتر است معمولا اختلال اجابت مزاج بصورت تکرر دفعات دفع و باریک بودن مدفوع و شل شدن آن و دفع موکوس (مواد خلط مانن) نیز وجود دارد. با اجابت مزاج دلدرد موقتا قدری کمتر می شود و گاهی بیمار بعد از غذا خوردن مجبور به رفتن برای دفع مدفوع می شود.

 
قاروقور کردن شکم

احساس نفخ و پری در شکم و دفع گاز بیشتر از حد معمول.دلهوره و دلشوره و اضطراب و احساس بی اشتهایی بدون اینکه بیمار کاهش وزن پیدا کند.عدم وجود کمبود آب بدن خونی نبودن اسهالخوب بودن حال عمومی بیمار با اینکه سالها از ناراحتی گوارشی شکایت می کند.

عوارض سندرم روده تحریک پذیر چیست؟

سندرم روده تحریک پذیر با اینکه سالهای سال بیمار را اذیت می کند ولی عارضه خطرناکی ندارد. این سندرم شخص را مستعد سرطان روده نمی کند و هیچگاه به کوایت اولسراتیو تبدیل نمی شود. تنگی روده هم هرگز ایجاد نمی شود. گاهی بعلت یبوست شدید و طولانی بیمار دچار بواسیر یا شقاق می شود. شایان ذکر است که بیماران مبتلا به سندرم تحریک پذیر مصونیت خاصی نسبت به بیماریهای دیگر گوارشی ندارد و از این نظر مانندافراد سالم جامعه اند.

پزشک چگونه سندرم روده تحریک پذیر را تشخیص می دهد؟

بیشترین قسمت تشخیص با شرح حال و معاینه بیمار صورت میگیرد. آزمایشهای مختلف خون و مدفوع در این سندرم نرمال هستند. آزمایش خاصی وجود ندارد که وجود این سندرم را ثابت کند.بیشتر افراد نیاز به اندوسکوپی ندارند ولی در افراد بالاتر از ۴۰ سال باید سرطان روده بزرگ رد شود لذا انجام کولونوسکوپی یا عکس روده بزرگ ضروری است. در افراد کمتر از ۴۰ سال، کولونوسکوپی و عکس برداری از روده ها جهت تایید یا رد بیماریهای دیگر مثلا کولیت اولسراتیو یا کرون انجام می گیرد. چون بیماری کمبود لاکتاز هم علائمی مانند علائم این بیماری ایجاد می کند لذا به همه بیماران توصیه می شود ۳ هفته از مصرف شیر و غذاهای محتوی لاکتوز خودداری کنند و سپس این مواد غذایی را بخورند تا چنانچه کمبود لاکتاز وجود داشته باشد تشخیص داده شود.

آیا سندرم روده تحریک پذیر قابل معالجه است؟

این سندرم قابل معالجه است ولی تصور اینکه این سندرم با یک دوره درمان کاملا بهبود یابد و برای همیشه عود نکند، درست نیست این سندرم سالها می ماند و با استرسها علائم عود خواهند کرد چنانچه بیمار همکاری لازم را با پزشک معالج داشته باشد. می تواند یک زندگی معمولی لذت بخش و موثر، مانند افراد دیگر جامعه، داشته باشد. و در حقیقت هدف درمان هر بیماری دیگر نیز همین است.بیمار باید به گفته های غیر کارشناسانه افراد غیر مسئول و خرافات توجه نکند و رژیم غذای غیر علمی نگیرد و خودسرانه دارو مصرف نکند. درمان این بیماری چند قسمت اصلی دارد

الف- مسایل روحی: شخص مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر بایستی کمتر در معرض عوامل استرس زا قرار گیرد مثلا شغل پر از استرس نداشته باشد، خود بیمار نسبت به عوامل استرس واکنش ملایمی نشان دهند. بایستی تاکید کرد علت اصلی این سندرم روحی نیست بلکه مسایل روحی علائم را تشدید می کنند.

ب- رژیم غذایی: همه بیماران بخصوص آنهائیکه یبوست علامت اصلی آنهاست رژیم غذایی سرشار از الیاف (فیبر) استفاده کنند. این بدان معنی است که سالاد و میوه مصرف کنند. نان سبوس دار مانند نان سنگک یا نان خانگی یا نان جو بهتر است نان تهیه شده از آرد بدون سبوس است گرچه عده ای از بیماران با شروع مصرف این رژیم غذایی دچار تشدید علائم می شوند ولی این افراد هم بدانند که با ادامه این رژیم پس از چند هفته علائم فروکش کرده و بهتر خواهد شد و هرگز بعلت بدتر شدن موقتی علائم این رژیم را کنار نگذارند. غذاهای چرب مانند کره، غذاهای سرخ شده، زرده تخم مرغ و غیره مصرف نشود افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر بهتر است همانند افراد دیگر جامعه غذاهای معمولی مصرف نمایند و برای آنها غذای ویژه ای در منزل تهیه نشود تا دیگران به عنوان علیل و مریض به آنها نگاه نکنند.

ج-داروها: پزشک معالج بر اساس علائم بیمار داروهای مختلفی ممکن است تجویز کند. اسفرزه بصورت پودر یا دانه در همه بیماران بخصوص آنهاییکه اسهال و یبوست متناوب دارند مفید است گاهی سبوس گندم تجویز می شود. داروهایی مانند کلیدینیوم – سی و یا بلا دونا پ ب و یا داروهائی مشابه آنها موقتا برای کنترل دلدرد تجویز می شود. گاهی داروهای ضد افسردگی به مقدار کم تجویز می شود. شایان ذکر است داروهای ضد افسردگی اعتیاد آور نیستند. همه داروهای ذکر شده فقط با تجویز پزشک قابل مصرف هستند و مصرف خودسرانه آنها می تواند خطراتی در بر داشته باشد. در سندرم روده تحریک پذیر اسهال هیچگاه خونی نیست. ولی گاهی بعلت یبوست بیمار دچار بواسیر و یا شقاق می شود و در این دو حالت ممکن است خون قرمز روشن همراه با مدفوع شود. در چنین حالتی درمان اختصاصی بواسیر یا شقاق انجام می گیرد.

بیمار مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر بایستی سعی کند روحیه ای شاداب داشته باشد و از اینکه علائم روده ای او مدتهای طولانی تداوم داشته اند دچار یاس نشود زیرا نا امیدی و اضطراب موجب تشدید علائم و ایجاد سیکل معیوب می نماید. سیندرم روده تحریک پذیر درمان جراحی ندارد. هیچگونه گرفتاری خارج روده ای (مثلا استخوانی یا کبدی) در این سندرم وجود ندارد.